We hebben er lang op moeten wachten, maar op vrijdag 11 juni gaat de bal rollen en begint eindelijk het EK voetbal. De openingswedstrijd tussen Turkije en Italië vindt plaats in het Stadio Olimpico in Rome. Het mooie van deze editie is dat niet alleen Italië gastheer is, maar dat er ook gevoetbald wordt in stadions van 10 andere deelnemende landen. Afhankelijk van de geldende coronamaatregelen per land kunnen de supporters de wedstrijden live in het stadion volgen.
Als je door Zwolle rijdt dan zie je al heel veel straten en huizen Oranje versierd en gekleurd. Bij elke supermarkt en winkel worden we overspoeld met Oranje prullaria. Wat je er ook van vindt, je kan er niet omheen; de Oranje koorts grijpt om zich heen. Ik heb dat Oranje en euforische gevoel zelf nog niet gevonden en dat zit voornamelijk in het gebrek aan vertrouwen. Op dit moment word ik namelijk niet echt enthousiast van de speelstijl, de opstelling en de bondscoach.
Tijdens de kwalificatiewedstrijden onder Ronald Koeman had ik dat gevoel wel. Ons land staat bol van talent en tijdens de kwalificatiewedstrijden speelden de Oranje leeuwen bij vlagen fantastisch en waren de resultaten goed. Koeman had een bepaalde clausule in zijn contract die het mogelijk maakte om bij een aanbieding van Barcelona tussentijds over te stappen. Erg jammer voor ons, want aan de horizon gloorde eindelijk weer de kans op een Europese titel.
Frank de Boer is nu bondscoach en helaas zie ik geen stijgende lijn, maar eerder verval. Ik ben één van die 17 miljoen bondscoaches die het allemaal beter denken te weten. De Boer heeft ongetwijfeld een strategie om dit team naar de finale te loodsen, maar vooralsnog begrijp ik weinig van zijn keuzes in de opstelling en het tactisch strijdplan. Ik heb in ieder geval (nog) geen vertrouwen in onze bondscoach en dat gevoel wordt versterkt door enkele onhandige acties. Spelers een whatsapp bericht sturen met de mededeling dat ze niet geselecteerd zijn vind ik echt ongepast. Zijn publieke optredens en communicatieve vaardigheden laten enigszins te wensen over. Laten we hopen dat Frank de Boer ons gaat verrassen en mijn ongelijk aantoont. Uiteindelijk hebben we allemaal hetzelfde doel en dat is de beste worden van heel Europa.
Als we dit doel behalen, zal 2021 voor heel veel Nederlanders een jaar zijn dat in het geheugen gegrift staat. Als kleine jongen heb ik het EK in 1988 meegemaakt en die herinneringen blijven mij altijd bij. Met spelers zoals van Basten, Gullit en Rijkaard onder de bezielende leiding van de generaal (Rinus Michiels) hebben wij aan iedereen laten zien hoe voetbal gespeeld moet worden. Die onmogelijke goal van Marco van Basten en de verwonderde blik van Rinus Michiels met een oranje zee aan juichende supporters op de achtergrond staan op mijn netvlies gebrand. Ook herinner ik mij nog die enorme mensenmassa langs de Amsterdamse grachten, hossend op de woonboten tijdens de rondvaart en huldiging.
Ondanks dat mijn huis niet oranje versierd is, zit ik net zoals miljoenen andere Nederlanders nagelbijtend, vloekend en hopelijk juichend voor de televisie. Zo’n groot sportevenement brengt ons als land dichter bij elkaar. Schouder aan schouder, zij aan zij staan wij achter onze mannen. In de hoop op weer een wonder, zo’n onmogelijke winnende goal die over tientallen jaren nog in ons gezamenlijk geheugen gegrift staat.
Roger Knoops (manager SportService Zwolle)
Schrijf je in.
Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief van SportService Zwolle en ontvang wekelijks een exemplaar via de mail.